Het ontwerpend onderzoek
Aangezien het ontwerp niet vooraf gegaan wordt door een stelling of hypothese, kan er geen analyse volgen van verzamelde gegevens in traditioneel wetenschappelijke zin. Ik noem de werkwijze een ontwerpend onderzoek.
De beelden waaruit de
criteria
ontstaan zijn divers, de thema's meervoudig, zodat toetsmomenten veelal op intuïtief gebied
liggen en een rationele verwoording vaak ontoereikend blijkt.
Het ontwerp groeit, door het steeds weer loslaten van vaste vormen, die niet beantwoorden
aan het beeld van het meditatiecentrum, en het meenemen van ideeën die ontstaan tijdens dat proces.
Daarbij maak ik gebruik van diverse technieken, zoals tekenen,
schilderen, fotograferen,
schrijven;
modelstudies maken met diverse materialen, maar ook virtueel.
Het is een manier van werken die steeds om communicatie vraagt, het gemaakte te ondervragen op zijn essenties.
Ontwerpen en vragen stellen tegelijkertijd.
Soms genereert de techniek ideeën en gedachten, laat ze uit zichzelf nieuwe dingen zien,
die ik niet bedacht zou hebben.
En soms zijn er goede voorbeelden die dienen als inspiratiebron.
Interpretaties worden overgelaten aan de lezer van de architectuur.
Wel kunnen een aantal criteria benoemd worden, die als zodanig voorwaarden vormen waaraan het ontwerp
dient te voldoen.
In de loop van het ontwerpproces worden deze voorwaarden steeds duidelijker en bepalender.
Eigenlijk een steeds preciezer formuleren van wat het gebouw te zeggen heeft.
Het ontwerp laat steeds duidelijker zijn begrenzingen zien.
