Ruimtelijke keuze

De bestaande Hollandse Brug en spoorbrug zijn sobere doch robuuste elementen in het landschap. Eigenlijk is het moment van overgang alleen ervaarbaar op het niveau van, en bij de meren. Een flinke zeilboot kan er net onderdoor. Een verdubbeling van het wegdek op hetzelfde niveau, nagenoeg vlak, zou betekenen dat de ruimte op en bij het water verwordt tot een balzaal met een te laag plafond. De ruimtelijke verhoudingen kloppen dan niet meer. Die keuze valt af. De brug moet zich verheffen en een trotse overgang maken. Een tweede brug boven op de bestaande brug maakt, behalve een sparing van ruimte in de breedte, het wegenlandschap nodeloos ingewikkeld. Deze keuze valt ook af. Er is ruimte genoeg voor een tweede brug. Ook onder de brug is een landschap ervaarbaar voor zeilers, fietsers en de natuurgenieters.

De context

De verkenning van de context levert een aantal interessante gezichtspunten op. De Hollandse Brug maakt deel uit van de A6 verbindingsroute tussen Holland, de Flevopolder en noord-oost Nederland. De route is ontworpen met toekomstvisie, namelijk op de groei. Ze neemt een flinke overmaat aan ruimte in beslag. Behalve van A naar B rijden in steeds toenemende aantallen voertuigen betekent dat een kans om van de A6 route een Parkway te maken. Een route om te genieten, aangelegd om voor je plezier een rit te maken door het Nederlandse dijkenlandschap. Een brug maakt uit de aard van het te genieten landschap een bijzonder moment. Het landschap is niet alleen op het platte vlak beleefbaar, maar ook ruimtelijk, drie dimensionaal en zelfs vierdimensionaal in de tijd.

Het oude land geeft de brug weg
aan het nieuwe land

Een tweede verbinding over het water van de randmeren biedt een kans de verscheidene karakteristieken van een oud en nieuw landschap beleefbaar te maken. Het oude land is een gegroeid landschap. Het nieuwe land met rechte lijnen is een ingenieurs landschap dat de groei in de loop van de eeuwen nog mee moet maken.

De ambitie

Almere en Flevopolder verdienen een plaats op de visuele kaart van het geheugen. Almere gaat een nieuwe skyline maken. Dat wil de brug ondersteunen. Niet door zelf visueel spektakel te zijn, maar door een spectaculaire beleving mogelijk te maken in het autorijden zelf, het mobiel zijn, het weggaan en het thuiskomen.

Het Zilverstrand

Omdat het brugdek slank is ontworpen blijft er een hoogteverschil tussen de bestaande wegdijk en de retourbrug. De retourbrug blijft zich verheffen boven het landschap grenzend aan het Zilverstrand. Het Zilverstrand behoudt haar plaats. De brug vormt geen duistere barriËre, maar schenkt er een stukje overdekt strand bij, dat naar behoefte dient voor tijdelijke manifestaties.