Een nieuwe brug naast de oude.
Landschappelijk gezien ligt de asymmetrie voor de hand. Het gebaar van het weggeven vanuit de Hollandse zijde is vormgegeven door een dramatische verhoging van het grondlichaam. Bij het bepalen van de hoogte is gerekend met een helling van een op twintig als maximale stijging van het wegdek.
Het groene talud geeft de brug geleidelijk weg, stapt over het water in gelijke pas met de pijlers van de oude bruggen...
...en wandelt voorts verder over de dijk van de oude brug. De brug landt en vlijt zich geleidelijk neer net voorbij de doorgang Zilverstrand.
De pijlers van de nieuwe brug maken stevige voeten in het water, in het aanzicht vanaf het Gooimeer gelijk aan de bestaande pijlers. Naar boven toe vindt een verjonging plaats om transparantie te maken.
Vanuit Almere (rechts op de tekening) en dus ervaarbaar op de oude brug, is de perspectivische werking versterkt door de kolomafstanden in de rijrichting te verkleinen naar de afstanden van de bestaande pijlers. Dit versterkt de ervaring van het benaderen van de overgang boven het water.
Jan Willem de Vos:
"Het uitgangspunt bij het ontwerp van het rijdek is het creëren van een zo slank mogelijk ogende dekconstructie. Om die reden zijn aan weerszijden van het voorgespannen rijdek overstekken toegepast. Daarnaast zijn de buitenste lijven van de dekconstructie onder een hoek ontworpen. Op die manier is een bovenbouw gerealiseerd die zeer slank oogt.
Richting het nieuwe land wordt de overspanning van de dekconstructie overigens groter, zodat de constructiehoogte van het dek ook dient te worden vergroot. Dit is opgelost door de onderzijde van de dekconstructie te laten verlopen. Op die manier belooft de ontworpen dekconstructie dus enkele forse constructieve uitdagingen!
De afstanden tussen de steunpunten van de nieuwe brug zijn bij de hoofdoverspanning (de overspanning over het water) gelijk gekozen aan die van de bestaande constructie. Om het aanzicht van de bestaande brug niet te schaden is het bovendien gewenst dat de maat van de wandelementen evenwijdig aan de overspanningsrichting van de brug gelijk wordt gekozen aan die van de kolommen onder de bestaande brug. De extra sterkte en stijfheid van de wandelementen onder de nieuwe brug dient dan ook te worden gezocht in het aanpassen van de afmetingen loodrecht op de overspanningsrichting. De constructieve uitdaging voor de onderbouw bestaat dan ook uit het ontwerpen van een robuuste ondersteuning die toch open en transparant oogt.
Dit heeft geleid tot de toepassing van een aantal wandelementen bij de tussensteunpunten. Door te variëren met sparingen in de wandelementen zijn bij de aansluiting van de wandelementen met de fundering vijf elementen toegepast. Direct onder de dekconstructie zijn deze wandelementen verworden tot vier elementen die het dek lokaal ondersteunen. Buiten de hoofdoverspanning zijn de tussensteunpunten op dezelfde wijze ontworpen. Op die manier zijn de wensen vanuit de vormgeving en het constructief gedrag zoveel mogelijk met elkaar verenigd.
Aan weerszijden van het brugdek zijn transparante schermen ontworpen. Deze schermen hebben een zeer gunstig effect op de beschikbaarheid van het brugdek, een aspect dat niet mag worden onderschat bij een dergelijke constructie op grote hoogte boven het omliggende maaiveld. De schermen hebben bovendien het voordeel dat ze de verspreiding van zwerfgeluid voorkomen."