Het denken over de architectuur van gebouw en landschap rondom een nieuw Natuuractiviteitencentrum is begonnen met het verhaal van het ontstaan van de Oostvaardersplassen.
Flevoland te winnen op het water was een inspanning en prestatie van formaat.
De natuur gaf zich echter niet helemaal gewonnen. Door de dijken heen sijpelde kwelwater dat onverstoorbaar de aangelegde infrastructuur onbruikbaar maakte.
Wat bedoeld was een groot industriegebied te worden tussen Almere en Lelystad veranderde allengs in een dynamisch waterrijk natuurgebied.
Het ontwerp zou deze histoire zichtbaar en beleefbaar moeten maken.
Door Staatsbosbheer is in het Oostvaardersveld langs de Knardijk een zoekgebied aangegeven voor de plaatsing van een Natuuractiviteitencentrum. Ook de Knardijk is een ultiem technisch kunstwerk dat gemaakt is in de tijd van het ontstaan van het natuurgebied. Dat verdient een ode. Daarom zoeken wij niet aan of op de dijk, maar bíj de dijk en refereren aan het geheugen van dit gebied.